6. BAJKOWE SPOTKANIA - WSPÓLNOTA.

WSPÓLNOTA

Nasi przodkowie chcąc przetrwać zdecydowali się na życie wspólnotowe. Nie jest też przypadkiem wybranie przez nich określonych wzorców zachowań. Pewne parametry życia wspólnotowego do niedawna były niezmienne, a tylko nieliczne ulegały zmianie. Te zmienne też były poddane określonym rygorom przydatności.

Skąd tak nagminne lansowanie wzorów zachowań, które niszczą wspólnotowy charakter naszego życia? Skąd atak na wszystko, co nas łączy? Czyżbyśmy już byli tak bardzo bezpieczni, że nie potrzebujemy siebie nawzajem?

Lubię oglądać filmy przyrodnicze. Zauważyłam, że drapieżniki atakując stado, zmuszają je do rozproszenia i panicznej ucieczki, a następnie starają się odłączyć najsłabsze sztuki i… mniam, mniam…

Wspólnota

1.       „odznaczanie się wspólnymi cechami, wspólne posiadanie, użytkowanie czegoś”: Wspólnota usposobień, upodobań. Wspólnota dążeń, pragnień. Poczucie wspólnoty narodowej.

2.       „to, co łączy, zespala; więź, spójnia”

3.       „organizacja, społeczność związana wspólnym pochodzeniem, wspólnym życiem, wspólnymi interesami, wspólną własnością itp.”: Wspólnota rodowa. Hist. Wspólnota pierwotna …

Podaję za Słownikiem języka polskiego, 1993 r.

***

Wspólnota — typ zbiorowości oparty na silnych, emocjonalnych więziach, nieformalnej strukturze, dominujący przede wszystkim w społeczeństwach pierwotnych.

W ujęciu Ferdinanda Tönniesa wspólnota (Gemeinschaft) jest przeciwstawnym typem zbiorowości wobec zrzeszenia (Gesellschaft) i charakteryzuje się tym, że więzi wytwarzane są w oparciu o pokrewieństwo lub braterstwo, kontrola społeczna sprawowana jest dzięki tradycji, natomiast podstawą gospodarki we wspólnotach jest własność zbiorowa.

Według dynamicznej teorii wspólnoty, jest to ekskluzywna zbiorowość ludzka, którą łączy jakaś trwała więź duchowa. Zbiorowość, w której dla każdego jej członka suma jego więzi "do wewnątrz" przewyższa sumę więzi "na zewnątrz". Cechami charakterystycznymi dla wspólnoty są wówczas:

• trwałość - nieprzypadkowość, nieprzelotność;
• duchowość - coś co przekracza sferę interesowności (przeciwnie do stowarzyszenia);
• ekskluzywność - podział na swoich i obcych (ojkofilia i ksenofobia), gdzie przynależność do wspólnoty jest samoistna (np. narodziny) i dożywotnia;
• tradycja - rozciągłość w czasie: pamięć o zmarłych, troska o żywych, jak i nienarodzonych, dążenie do przetrwania. Intensywność troski o wychowanie jest wyrazem żywotności wspólnoty;
• bezwarunkowość przynależności - możemy należeć tylko do jednej wspólnoty duchowej danego poziomu. Jeżeli wydaje się, że jesteśmy członkami dwóch, lub więcej wspólnot (na przykład mniejszości narodowe), o tym do której należymy dowiadujemy się w przypadku konfliktu (np. wojny).

Cechy wspólnot posiadają: grupy etniczne, rodziny, społeczności lokalne.

Podaję za: http://pl.wikipedia.org/wiki/Wsp%C3%B3lnota